24 października był dniem szczególnym dla klasy 5 B naszej szkoły. Jest wiele rzeczy do opowiedzenia, więc zacznijmy od Szymbarku. Szymbark może się kojarzyć z Tymbarkiem, ale to nie to. Uczniowie 5 klasy (oraz 3 dziewczynki z klasy 6) pojechali autobusem do Szymbarku z biurem podróży „Wakacyjny Raj” z Nowego Sącza. W Szymbarku zwiedzaliśmy skansen. Poznaliśmy wiele ciekawostek o tym, jak żyli ludzie w dawnych czasach, np. jak robiło się chleb. Widzieliśmy domy bogatszych rodzin, byliśmy w stodole i wiele więcej. Pani przewodniczka objaśniała nam wszystko po kolei. Było wspaniale. Ale to i tak nie koniec. Na naszej liście został na razie odhaczony Szymbark. W końcu to dopiero 1 dzień z 3 dniowej wycieczki. Nasza klasa kierowała się w stronę muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu koło Krosna, gdzie zobaczyliśmy dom poetki, wysłuchaliśmy „Roty” oraz poznaliśmy jej historię. O godz. 14:00 mieliśmy warsztaty na temat szkła w Krośnie, prowadzone przez pracowników Muzeum Dziedzictwa Szkła w Krośnie. Zrobiliśmy pamiątkową monetę ze szkła, poznaliśmy etapy produkcji, robiliśmy rysunki na szkle, a panowie, którzy się tym zajmują zrobili dla nas różę ze szkła. O 18:00 dotarliśmy do ośrodka wypoczynkowego we wsi Równia, gdzie znajduje się piękna drewniana cerkiew bojkowska, jedna z nielicznych, które ocalały w Bieszczadach. I tak minął pierwszy dzień z naszej wycieczki.
Drugiego dnia naszej wyprawy odwiedziliśmy Muzeum Historii Bieszczad w Czarnej, gdzie dowiedzieliśmy się wielu ciekawych informacji. Była to prawdziwa uczta dla pasjonatów historii tego regionu. Następnie – przejeżdżając Wielką Pętlą Bieszczadzką – podziwialiśmy przepiękną panoramę tegoż szlaku. Zobaczyliśmy również XVIII-wieczną, wpisaną na listę UNESCO, cerkiew w Smolniku. Dzięki panu przewodnikowi Krzysztofowi Jankowskiemu dowiedzieliśmy się wiele o jej historii.
W ramach survivalowego szkolenia udaliśmy się na poszukiwanie pożywienia w pobliskie zarośla. Natura zaopiekowała się nami – zdobyliśmy kiełbasy oraz drewno na opał. Niektórzy śmiałkowie posłużyli się nawet ostrym narzędziem. Na szczęście nasze umysły nie były tak tępe, jak nożyk do ostrzenia patyków. Po napełnieniu żołądków – niczego nieświadomi – ruszyliśmy na szlak. Natura szybko jednak sprowadziła nas do parteru – niektórych nawet dosłownie. Był wiatr, gałęzie oraz błoto, które utrudniały nam wędrówkę. Wszyscy – mniej lub bardziej zadowoleni – dotarli do schronu na Połoninie Wetlińskiej, znajdującego się na wysokości 1231 m. n. p. m. W tym miejscu, jeszcze do niedawna, stała słynna Chatka Puchatka. Po powrocie, z wielką ulgą zasiedliśmy do wieczerzy. Po uczcie, cześć grupy wzięła udział w wymagającym Turnieju Wiedzy Ogólnej „Hot potato”. Prowadzącym był nasz kolega Konrad Borycz. ,Zacięta walka wyłoniła zwycięzcę – drużynę w składzie: pani Ewa Binek, Basia Krzyżak i Natalka Dunikowska. Zwycięzcy otrzymali nagrodę rzeczową w postaci życiodajnego pokarmu – chrupek ketchupowych.
Dzień trzeci – i za razem ostatni – rozpoczął się od szybkiego, smacznego śniadania. Wszyscy szybko zebraliśmy swoje rzeczy i ruszyliśmy na rejs statkiem Werlas 4 po Zalewie Solińskim. Dostarczyło nam to nie lada wrażeń. Choroba morska nikogo nie zmogła, więc z nienagannym humorem kontynuowaliśmy zwiedzanie. Pobyt w Solinie zakończyliśmy spacerem po elektrowni wodnej nad zalewem. Po szybkim zregenerowaniu sił, ruszyliśmy na podbój Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. Po – dla niektórych – bardzo wycieńczającym zwiedzaniu udaliśmy się w drogę powrotną do naszej… kochanej szkoły.
Dziękujemy panu przewodnikowi Krzysztofowi Jankowskiemu za przekazanie nam ogromu wiedzy i pokazanie piękna Bieszczadów. Paniom Ewie Binek oraz Joannie Głabuś-Chowaniec za opiekę, a także cierpliwość i ogromne poczucie humoru. Podziękowania składamy również na ręce pana kierowcy, dzięki któremu zwiedziliśmy Bieszczady oraz wróciliśmy bezpiecznie do domów.
/autorzy: Barbara Krzyżak i Nikodem Wyżycki/
/aparat wykorzystany podczas wycieczki jest zakupiony z programu Laboratoria Przyszłości/
